आत्मीय दोष कथन
आत्मीय दोष कथन
सोऽहं निष् पातकी कुटिलही चांडाळ मी घातकी ।
क्रोधी हिंसकतामसी अपयशी द्वेषी सदा नास्तिकी ॥
उर्मी मत्सरही कखाय करीता वर्मे दु पातकी ।
गर्वी दुष्ट कुव्यसनी विपरीतु वर्ते मदे दांभिकी ॥ १ ॥
लोभी वंचकु राजसी कथनिया सालंबनु कामिकु ।
ऐसा सर्वच दोषिया पिशुन मी अत्यंत ही निंदकु ||
सृष्टी निर्फळ धाडिता न गणती तु त्राही जी तारका ।
स्वामी तू करुणा आगा करुनिया मां पाही उद्धारका ॥२॥