ओवाळू आरती तुजला

ओवाळू आरती तुजला श्रीकृष्ण प्रेम द्या मजला ॥धृ॥

तव अगाध अनुपम लीळा, विख्यात असे जगताला ।

वर्णिता शेषही श्रमला,ती म्हणता तुजला ॥१॥

जरी अससील निर्गुण थोर, तुझा युगायुगी अवतार ।

घेतोसि परात्पर, जीवालागी त्रास बा तुजला ॥२॥

कोस द्वादश अग्नी गिळिला, त्वा गोवर्धन उचलिला ।

कंसचाणूर ठारचि केला, ब्रह्मादिक शरण बा तुजला ॥३॥

भारती महायुद्धाला, प्रवृत्त केले पार्थाला ।

बोधुनि गीताशास्त्राला, प्रेमदास वंदितो तुजला ॥४॥

श्रीकृष्ण प्रेम द्या मजला ॥धृ॥