ऊठ रे ऊठ बापा करी कृपा

ऊठ रे ऊठ बापा करी कृपा निजानंद स्वरूपा ॥धृ॥

उठोनी स्वामी प्रातःकाळी, जटाजूट श्रीमुगुट झळाळी ।

जीव पडले अनाथमेळी, कृपादृष्टीने तू सांभाळी ।

सखया निजरूपार, निजानंद स्वरूपा ॥१॥

अविनाशी तू परात्पर, अलक्ष लक्षा न कळे पार ।

मायेपरता अगोचर, ऐसे बोलति सिद्धांत सार ।

तटस्थ जाहले अरूपा२, निजानंद स्वरूपा ॥२॥

चहुयुगी तू स्वामीराया, राज्य करीसि प्रताप सखया ।

जळचर जड जीव वंदीति पाया, अनाथनाथा करावी दया

येऊ दे तुजला अनुकंपा२, निजानंद स्वरूपा ॥३॥

नाम तुझे हे अनार्जित, नाही अर्जिले म्या किंचित |

दास केशव शरणांगत, पूर्ण करावा माझा हेत ।

तन मन धन अर्पण तुज बापा २, निजानंद स्वरूपा ॥४॥